علت اینکه در اسلام دستور پوشش اختصاص به زنان یافته است،
اینه که میل به خودنمایی و خودآرایی مخصوص زنان هست.
از نظر تصاحب قلب ها و دل ها مرد شکار است و زن شکارچی،
همچنان که از نظر تصاحب جسم، زن شکار است و مرد شکارچی.
میل زن به خود آرایی از این نوع حس شکارچی گری او ناشی میشه.
در هیچ جای دنیا سابقه ندارد مردان با لباس های بدن نما و آرایش های تحریک کننده به کار ببرن.
این زن هست که به حکم طبیعت خاص خود می خواهد دلبری کند
و مرد را دلباخته و در دام علاقه به خود اسیر سازد.
پس تبرج و برهنگی، از انحراف های مخصوص زنان هست
و دستور پوشش هم برای آنها مقرر شده.

و از بهترین
و شایسته ترین صفات برای توست؛ بانو...
عفاف یعنی؛
در جمعی که همه چشم ها خیره به توست،
در تنهایی که به ظاهر چشمی نیست،
و در خلوت ترین تنهایی هایت،
در آنجایی که می شود افکار و حب به او را پرورش داد؛
و یا افکار شیطانی و غبار آلوده را!
تو؛
با بال عفت و حیایت
عشق معبودت را در دل بکاری،
و به اوج برسی...
قبول باشد بانو!