تربيت فرزند، از همه شغلها بالاتر است.
يك فرزند خوب شما اگر به جامعه تحويل بدهيد،
براي شما بهتر است از همه عالم،
اگر يك انسان شما تربيت كنيد،
براي شما به قدري شرافت دارد كه من نمي توانم بيان  كنم.
شما يك شغلتان اين است كه بچه هاي خوب تربيت كنيد.
دامن مادر ها دامني است كه «انسان» از آن بايد درست بشود.
يعني اول مرتبه تربيت، تربيت بچه است در دامن مادر؛
و براي اينكه علاقه بچه به مادر بيشتر از همه علايق هست
و هيچ علاقه اي بالاتر از علاقه مادري و فرزندي نيست.
بچه ها از مادر بهتر [مسائل] را اخذ مي كنند.
آنقدري كه تحت تاثير مادر هستند، تحت تأثير پدر نيستند،
تحت تأثير معلم  نيستند،تحت تأثير استاد نيستند.
از اين جهت بچه هايتان [را] در دامنتان تربيت اسلامي،
تربيت انساني بكنيد،
تا وقتي تحويل مي دهيد شما اين بچه را به دبستان،
يك بچه صحيح، اخلاق خوب، آداب خوب؛
آنطور تحويل بدهيد...
امام خمینی (ره)

پ.ن: از حالا آماده شویم برای آینده مان...

آن وقت ها که بچه تر بودیم اگر پدر و مادرمون بهمون قول عروسک یا دوچرخه میدادن، میگفتن باید بچه ی خوبی باشیم تا به وعدشون عمل کنن
هر کدوم از ما وقتی به سن تکلیف میرسیم با خدا عهد میبندیم که به واجباتش عمل کنیم.
اولین عمل از واجبات هم که باهاش آشنا میشیم نماز هست؛
خدا نعمت های خیلی زیادی به ما داده و خوبی رو در حق ما تموم کرده
حالا نوبت ماست که ازش تشکر کنیم
نماز یکی از بهترین راه های تشکره!
اما اگه این نماز یعنی همون قولی که ما با رسیدن به سن تکلیف به خدا دادیم تبدیل بشه به بدقولی
باید منتظر بدقولی های خدا هم باشیم.
اگه یه الماس چند میلیاردی در دست یک بچه سه چهار ساله باشه،
خیلی راحت با یک آبنبات چوبی پنجاه تومانی عوض میکنه. چرا؟ چون ارزش اون رو نمی دونه
تا ارزش و اهمیت چیزی رو ندونیم برای بدست اوردن یا حفظش تلاش نمی کنیم.
تا وقتی ندونیم نماز اول وقت، چه اهمیت و ارزشی داره، تلاش جدی براش نمی کنیم.
وقتی خداوند در قرآن می خواهد بهترین بندگانش را معرفی کند،اول نماز را مطرح می کند و آخر هم نماز را.
اما نه هر نمازی!
در سوره ی مومنون ابتدا نماز با خشوع و در آخر محافظت بر نماز رو بیان فرمودند.
یکی از نمونه های محافظت از نماز، خواندن آن در اول وقت است.

فکر کرده ای #خدا هم شاه است؟
رئیس جمهور است؟
از این چیزهاست؟
بروی تذکره ات را پس بدهی و از مملکتش بروی؟
میگوید «من کافر شده ام!»
فکر میکند اگر او کافر شد خدا هم طوریش می شود.
 عزیزم!
کفر همان قیری است که تو روی دلت را با آن می پوشانی.
دل تو کوچک است با یک کف دست قیر می پوشانیش.
خدا که اندازه من و تو نیست که با این چیزها رویش را بپوشانی...
او هست و خدایی خودش را میکند.
تو؟
مومن باش یا کافر
او هر روز دارد یک چیزی توی کاسه تو می گذارد
که تو از گرسنگی نمیری.
این کاسه هم کاسه غذا و اینها نیست.
من و تو که یک سره به این کاسه ها نگاه میکنیم،
حرف کاسه هم که می شود،
یاد این کاسه ها می افتیم.
نه! کاسه ی سر و کاسه دل را خدا پر میکند.
روزی را از آنجاها می دهد.
وگرنه روزی خوردنی را که به حیوان هم می دهند.
نمی دهند؟
پ.ن: این شب ها روزی هایمان را تقسیم میکنند... بیاییم قیر های دلمان را بکنیم و به سوی او پرواز کنیم...
التماس دعای فرج

"ما کاری مهم تر از خودسازی نداریم"
علامه طباطبایی

قرآن کریم،
از دختری تعریف کرده است
که هنگام راه رفتن با حیا بود...

[ فَجاءَتْهُ إِحْداهُما تَمْشي‏ عَلَي اسْتِحْياءٍ ... - قصص،25 ]
پس یکی از آن دو (یکی از دختران شعیب)،
در حالی که با نهایت حیا گام بر می داشت؛
به سراغ او (موسی) آمد.

می گفت:
" انسان تا نگاهش به زمین باشد و به اطراف بنگرد به خدا نزدیک نمیشود.
اگر میخواهید به خدا نزدیک شوید باید همانند هواپیمای در حال صعود، که همه ی آنچه که در زمین است را کوچک و کوچک تر می بیند، شما هم چنین باشید؛
و تا جایی صعود کنید که دیگر هر آنچه بر روی زمین است برای شما ناپیدا شود، فقط و فقط خدا را ببینید. "
#شهید_قربانعلی_عرب

🗳 #وظیفه_ما_در_انتخابات (۳) | تقوای سیاسی داشته باشید
تقوای سیاسی؛ یعنی هر کس که در کار سیاست است، سعی کند با مسائل سیاسی صادقانه و دردمندانه و از روی دلسوزی برخورد کند.
سیاست به معنای پشت هم اندازی و فریب و دروغ گفتن به افکار عمومی مردم، مطلوب اسلام نیست.
سیاست یعنی اداره درست جامعه؛ این جزو دین است.
تقوای سیاسی، یعنی انسان در میدان سیاست، صادقانه عمل کند.
[ #سید_علی_خامنه_ای |81/1/16 ]

امروز خوشبو کننده های فراوانی در انواع رنگ ها،عطر ها و مدل های زنانه و مردانه در دسترس قرار دارند؛از خوشبو کننده های گلاب به روتون گرفته،تا اسپری های خوشبو کننده ی فضا،بدن،لباس،اسپری ضد تعریق و ده ها نوع دیگر.
کاربرد همه ی اینها برطرف کردن بوهای نامطبوع است تا مخاطب ما حس مثبتی یافته، موجب نشود نوک دماغش را با انواع گیره های فلزی،پلاستیکی یا گوشتی(انگشتان دست)،بگیرد،یا به بهانه ای از حضور معطر ما مرخص شود.
همانطور که جسم ما نیاز به معطر شدن دارد، روح ما هم برای فرار از رسوایی بوی متعفن گناه و معصیت – که افراد پاک و روشن ضمیر آن را به راحتی استشمام می کنند -، نیازمند اسپری استغفار است.
امام علی(ع) چه زیبا می فرماید:«خود را با استغفار معطر کنید،تا بوی بد گناه،شما را رسوا نکند.»

[بحارالانوار،ج90،ص278؛وسائل الشیعه،ج16،ص79.]

 

تا به حال دقت کرده اید که زنان و دختران تازه مسلمان،به شدت به رعایت حجاب پایبندند و از بسیاری از زنان و دخترانی که در کوچه و خیابان میبینیم، باحجاب تراند؟
چون آنان از روی فکر و تحقیق به این نتیجه رسیده اند که حجاب، برای یک زن از هر جهت بهتر است؛ لذا به هیچ قیمتی از آن دست نمیکشند.
ولی برخی زنان کشور ما به بهانه ی آزادی، فشار ها و سخت گیری های والدین، لبخند ها و تمسخر اطرافیان، بدعنقی و بد رفتاری برخی دینداران و ...، حجاب از سر می گیرند و در اولین فرصت، تغییرات و تعمیرات اساسی در تیپ خود ایجاد می کنند. چرا؟ چون آنان به جای رسیدن همواره پرسیده اند و شنیده اند؛ در حالی که اگر به جای پرسیدن از عمق جان، به چرایی حجاب می رسیدند، همچون کوه استوار، هیچ طوفان و گردبادی یارای مقابله با آنان را نداشت!
امام صادق(ع)فرمودند:
«مومن از کوه محکم تر و پر صلابت تر است، چراکه بخشی از کوه ممکن است با کلنگ ها کمی تراشیده شود، ولی هرگز چیزی از دین مومن کنده نمی شود.»
[کافی، جلد5، ص63.]

[1] #سرباز_یعنی ؛
سر بدهی، ولی یار نه...
یعنی ظهر عاشورا باشد و تو در میدان باشی
یعنی جانت در درد باشد و قلبت در زخم، جگرت خون...
یعنی تیر از همه جانب بر حسین ببارد؛
و تو
سر بدهی
اما یار؛
نه!

اسلام غریب بوده و امروز دوباره به غربت دچار شده است. این واقعیت تلخ را پیش از این رسول خدا پیش بینی کرده بود که فرمود:
«الاسلام بدء غریباً و سیعود غریبا کما کان»،
لیکن مظلومیت پیامبر و اهل بیت و غربت اسلام از این است که ارزش های متعالی و انسان ساز و سعادت آفرین آن شناخته نشده است و جُرم و گناه ما در این غربت، اگر از دشمنان بیشتر نباشد، کمتر نیست.
تعبیری که احیاگر غدیر، علامه امینی، نقل کردند این هست که:
ما بیش از بنی امیه و بنی عباس به این مکتب ظلم کردیم از آن رو که اسلام را وارونه معرفی کردیم و حقایق و عظمت های آن را به درستی نشان ندادیم.

مونتگمری وات، مستشرق و اسلام پژوه مشهور معاصر، می گوید:
اگر تعالیم اسلامی و سخنان پیامبر و اهل بیت به گوش مردم اروپا می رسید، بسیاری از ایشان آن ها را می پذیرفتند.

پرفسور دهر مندرنات، شاعر و ادیب هندو در سومین همایش بین المللی «باران غدیر» در حالی که اشک می ریخت، می گفت:
اگر امروز برخی در جهان، اسلام را نمی شناسند و با امام علی و فرزندانش بیگانه اند، به خاطر کوتاهی ماست! ما باید کلمات نهج البلاغه را مانند آب و برق که به خانه ها لوله کشی و سیم کشی می کنند، به درِ خانه های مردم برسانیم.

فقیه و محدث بزرگ شیعه، مرحوم شیخ طوسی، در مجلد دوم امالی، حدیث بیست و سوم از شیخ مفید روایتی نقل می کند که به خوبی حساسیت و اهمیت تبلیغ و ضرورت جهاد برای معرفی مکتب اهل بیت را نشان می دهد. ایشان می فرماید کسی به محضر امام صادق عرض کرد:
من در کشورهای اهل شرک رفت و آمد دارم، ولی برخی مؤمنان مرا می ترسانند و می گویند اگر در آنجا بمیری با آنان هستی و به کیش آنان محشور می شوی. وی می گوید حضرت در جواب از من سوال کردند:
«إذا کنت ثم أمرنا و تدعوا إلیه؟»
وقتی ان جا هستی دغدغه ی تبلیغ و طرح امر ما را داری و به سوی آن دعوت می کنی؟
می گوید: عرض کردم آری.
سپس پرسیدند: وقتی در این کشور اسلامی هستی آیا به یاد امر ما هستی و به سوی آن دعوت می کنی؟
گفتم: خیر.
سپس آن حضرت برای رفع نگرانی او فرمودند که اگر آنجا از دنیا بروی به تنهایی مانند یک امت محشور می شوی و نور تو پیش رویت حرکت می کند.

دکتر یحیی بونو با نام اصلی کریستان بونو، استاد فرانسوی درضمن بیان خاطرات تلخی از سرگشتگی و حیرت جوانان اروپایی و داستان تغییر آیین خود می گوید که اگر آن جوانان چون من از اندیشه ها و افکار و دیدگاه های مکتب اهل بیت آگاه می شدند، همه گم شده ی خود را در قرآن و نهج البلاغه می یافتند و سر از کوه های چین و جنگل های هند در نمی آوردند.

امروز جهان تشنه تر از همیشه در انتظار آب گوارا و زلال معارف مکتب اهل بیت است و مردم کشور های مختلف، با زبان ها و قومیت ها و گرایش های گوناگون، خسته تر از همیشه، چشم به راه کسانی هستند که آن محاسن را به زبان روز و در قالب های مناسب و قابل فهم و درک آنان عرضه کنند، بی آنکه از خود چیزی بر آن حقایق بیفزایند یا آن ها را به سلیقه ها و برداشت ها و تنگ نظری های نفسانی خود بیالایند.
تجربه ی هدایت یافتن اندیشمندان و نخبگان از ادیان و مذاهب گوناگون، به خوبی این واقعیت را نشان می دهد.