[4] .. "جهاد و کار جهادی"
» ویژگی های کار جهادی:
د) محدود نماندن در محاسبات مادی و عادی | سوره عنکبوت آیه 69
[کسانی که در آنچه مربوط به ماست، با تمام وجود تلاش کرده و هیچ گاه از ایمان و اطاعت باز نمانده اند، قطعاً آنان را به راه هایی که به ما منتهی می شود، راهنمایی می کنیم.]

کار جهادی در شناخت راه های عبور از موانع، مشمول هدایت الهی و در مبارزه با دشمن، بهره مند از حمایت الهی است.
:: سوره آل عمران آیه 124
[ای پیامبر، یاد کن هنگامی را که به مؤمنان می گفتی: آیا برای شما کافی نیست که پروردگارتان شما را با سه هزار فرشتگان فرود آمده و حاضر در معرکه ی نبرد یاری کند؟]

لذا باید در عین بررسی امکانات و تنظیم برنامه های مناسب، کار را در دایره ی ولایت الهی در نظر گرفت و رهایی از بن بست ها و سختی ها را از او تمنا کرد.
:: سوره طلاق آیات 2 و 3
[و هر کس از خدا پروا بدارد و حدود الهی را رعایت کند، خدا برای بیرون شدن او از تنگناها راهی پدید می آورد و از جایی که تصور نمی کند، به او روزی می رساند و نیازهای زندگی اش را برطرف می کند.]

مقام معظم رهبری درباره ی این آیه می فرمایند:
این رزقی که در این آیه و آیات دیگر گفته شده است، به شکل های مختلفی به من و شما می رسد. گاهی شما ناگهان در ذهنتان یک چیزی برق می زند، می درخشد، راهی باز می شود: این رزف الهی است. در یک برهه فشار، ناگهان یک امید وافری در دل شما به وجود می آید: این همان رزق الهی است.

نمی‏دانم کجایی، اما...
نمی‏دانم کجایی، اما هر روز برایت گل می‏چینم.
این نیز گلی به سوی توست که خودت گلی ولی یاس کبود ...

سلام به شما سروران گرامی و همراهان عزیز
ابتدا فرارسیدن عید نوروز رو تبریک و سپس شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) رو به همه ی شما همراهان همیشگی تسلیت عرض می کنیم.


رادیو سادات» برنامه یاس کبود:
همکاری با رادیو تبیان

    


دوستان و عزیزانی که مارا یاری نمودند:

گویندگان:
زهرا سادات
سهند اسکای
هوشنگ وفایی
علیرضا آقاباباگلی

نویسندگان:
علیرضا آقاباباگلی
هانیه شجاعی

تدوین:
علی قنبری

مجریان:
زهرا سادات
علیرضا آقاباباگلی

طراح کاور و مدیر تولید:
علیرضا آقاباباگلی

و با تشکر از همه ی کسانی که مارا در این برنامه یاری رساندند.

مرحوم دولابی فرمودند:
دعا بکن؛ ولی اگر اجابت نشد، باخدا دعوا نکن!
میانه ات با او بهم نخورد؛ چون تو جاهل ای و او عالم و خبیر

دعا از دیدگاه مکتب تشیع دارای دو رکن اساسی است و بهترین سلاح برای مومن دعا است.
قرآن و ائمه دو رکن اساسی دعا هستند؛ خداوند می‌ فرمایند:

ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ
بخوانيد مرا، اجابت مي کنم شما را

و یا در آیه 77 سوره فرقان خداوند می‌ فرمایند:

اگر دعا نبود خدا به شما توجهی نداشت.

از ائمه (ع) نقل شده که دعا سلاح مومن و انبیاء است، بهترین عبادت دعا است و یا دعا کلید رحمت خداوند است. این‌ها اهمیت دعا در روایات را نشان می‌دهد.

نکته‌ای وجود دارد که ما از آن غافل هستیم آن است که انسان‌ها گاهی فقط در وقت سختی دعا می‌کنند در صورتی که خداوند خطاب به حضرت داوود (ع) می‌فرمایند: در ایام شادی یاد من باشید تا در وقت گرفتاری شما را اجابت کنم؛ یعنی همیشه به یاد خدا باشید و خواسته خود را از او بخواهید نه فقط در وقت سختی‌ها.

پیامبر (ص) می‌فرمایند در شادی و آسایش، خود را به خداوند بشناسید که صدای شما در ملکوت آسمان شناخته شده باشد و نکته بعدی که باید مدنظر داشته باشیم اصرار در دعاست.

در روایات چهار شرط برای استجابت دعا یاد شده است؛
اولین شرط معرفت است. ما باید بدانیم چه خدایی را پرستش می‌کنیم، خدایی که باید بخوانیم و بشناسیم، خدای قادر و قدرتمند است و اگر به این امر اعتقاد داشته باشیم در استجابت دعا مهم است.

برای استجابت دعا باید حق خداوند را رعایت کنیم. اگر دعا می‌کنیم و اجابت نمی‌شود به این دلیل است که حق خداوند را به اندازه معرفت خود رعایت نمی‌کنیم.

کسب حلال یکی دیگر از شرایط استجابت دعاست. اگر می‌خواهیم دعا مستجاب شود باید لقمه حلالی داشته باشیم، حضور قلب و رقت قلب، یعنی قلبی که احساس خوبی داشته باشد و دل‌سنگ نباشد در آن وقت دعا به اجابت می‌رسد.

موانع استجابت دعا
روایتی از امام صادق (ع) داریم که می‌فرمایند گاهی انسان‌ها دعا می‌کنند و نزدیک مستجاب شدن آن مرتکب گناهی می‌شوند و این گناه باعث می‌شود حاجت آنها برآورده نشود.

ظلم باعث می‌شود که دعا به اجابت نرسد و این ظلم ابعاد وسیعی دارد، گاهی دعاهای ما مخالف حکمت خداوند است و یا به نفع ما نیست که باعث می‌شود دعا به اجابت نرسد.

آداب دعا
در ابتدا باید دعا را با "بسم الله الرحمن الرحیم" شروع کنیم. در ابتدا و انتهای دعا صلوات بر پیامبر و آلش را فراموش نکنیم. در روایات داریم که خداوند صلوات بر پیامبر را می‌پذیرد و خدا کریم‌تر از آن است که این دو را بپذیرد و دعای مابین آن را نپذیرد، پس بین این دو حاجت خود را قرار بدهید که دعا مستجاب می‌شود.

معصومین را شفیع خود قرار دهید. قبل از دعا، مدح خداوند را بگوییم "ای خدایی که رحیم، مهربان و غفاری، ای خدایی که بدی را نادیده می‌گیری".

دو رکعت نماز بخوانیم و وضو بگیریم، رکوع و سجود را با طمانینه و آرامش به جا بیاوریم، در دعا به فکر همه باشیم، همگانی بودن دعا را رعایت کنیم. آنگونه دعای خودمان هم مستجاب می‌شود، وقت مناسبی را برای دعا انتخاب کنیم. مثلا در وقت سحرها یا بعد از نماز واجب، هنگام نزول قرآن و امثال این‌ها.

درخواست‌هایی که نباید از خداوند داشته باشیم
چیزی که حلال نیست را درخواست نکنیم، عجله در برآوردن حاجت نداشته باشیم، درخواست و اصرار داشته باشیم ولی نخواهیم مصلحت خود را به خداوند بشناسیم، بهتر است آن چیزی که خدا ما را امر کرده اطاعت کنیم. اگر مصلحت در آن کار باشد حتما به اجابت می‌رسد.

بعضی از افراد هستند که دعای آنها حتما به اجابت می‌رسد مانند دعای پدر،‌ از او بخواهید برای شما دعا کند، دعای اطفال مستجاب می‌شود، کسی که اهل قرائت قرآن باشد، خدا دعای او را مستجاب می‌کند.

کسی که قطع رحم کرده باشد، کسی که اهل خوردن شراب باشد و کسی که اهل گناه باشد دعای او به اجابت نمی‌رسد.

امام علی [علیه السلام] می فرمایند:
رفاقت و دوستی یک نوع خویشاوندی اکتسابی است.

راه های دوست آزمایی:
1. در حال بی نیازی و فقر، دوستی او عوض نشود.
امام باقر [علیه السلام] می فرمایند:«بدترین دوست کسی است که تو را به هنگام بی نیازی ات حفظ کند و به وقت تنگ دستی رها سازد.»

2. به هنگام عصبانیت، بدگویی تو را نکند.
امام صادق [علیه السلام] می فرمایند:«دوستی که سه بار از تو عصبانی شد؛ ولی بدگویی تو را نکرد و کلام ناسزا از دهانش خارج نشد، او را برای خود نگه دار.»

3. به نماز اهمیت بدهد.
قرآن می فرماید:«ای اهل ایمان! با آن گروه از اهل کتاب و کافران که دین شما را به بازیچه گرفتند، دوستی مکنید. زمانی که شما ندای نماز بلند می کنید، آن را به مسخره بازی می گیرند؛ زیرا آن قوم مردمی نادان و بی خردند.»

4. در هنگام سختی و راحتی انسان، اهل نیکی باشد.
امام علی [علیه السلام] می فرمایند:«دوستان در سختی ها امتحان می گردند.»

5. هنگام از بین رفتن توانایی انسان، دوستی اش از بین نرود.
امام علی [علیه السلام] می فرمایند:«هنگام از بین رفتن قدرت انسان، دوست از دشمن شناخته می گردد.»

امام علی [علیه السلام] در وصایای خود به امام حسن [علیه السلام] می فرمایند از دوستی با این افراد اجتناب کن:
1. پسرم از دوستی با احمق بپرهیز، چرا که می خواهد به تو نفعی رساند اما دچار زیانت می کند.
2. از دوستی با بخیل بپرهیز، زیرا آنچه را که سخت نیاز داری از تو دریغ می کند.
3. از دوستی با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایی تو را می فروشد.
4. و از دوستی با دروغگو بپرهیز، که او به سراب ماند، دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور می نمایاند.

[حجت الاسلام پناهیان:]
ما با گناه روح و قلب خود را خراب کرده‌ایم،
به حدی که دیگر عجائب عالم را نمی‌بینیم،
صدای تسبیح فرشتگان را نمی‌شنویم،
عاشقانه از دوری خدا اشک نمی‌ریزیم
و با غیر خدا سرگرم می‌شویم و ...

گناه، حجاب است و تار و پودهای پرده حجاب، خودبینی است كه هیچ حجابی بدتر از آن نیست.

امام موسی کاظم (علیه السلام) می فرمایند:
بین خدای سبحان و خلق او غیر از خود خلق، حجاب دیگری نیست. خداوند بدون حجاب پوشیده و بدون ساتر، مستور و پنهان است.

اگر حجابی در میان است، همان خودبینی خلق است و اگر پرده‏ای آویخته باشد، همان غرور مخلوق است وگرنه آن پری روی، پرده‏ای ندارد؛ میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز انسان هر اندازه كه در تار و پود خود بینی واقع شود، از خدا بینی محروم است و با انبیای الهی نیز شهود و حضوری ندارد و از ره‏آورد آنان و از سخنان وحی به اندازه خودبینی خود محروم خواهد بود.

اگر انسان سخن رسول الله را نمی ‏شنود و قرآن را نمی‏فهمد باید بداند كه در حجاب گناه است و میزان نفهمیدنش به مقدار حجابش بستگی ‏دارد. هر چه بیشتر در دنیا و گناهان خود غوطه‏ ور باشد، به همان اندازه از فهم قرآن محجوب است و هر اندازه از شهوت حیوانی لذت می‏برد، از لذّت قرآنی محروم می‏ شود؛ زیرا فرمود:

فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ | سوره صف آیه 5

ثُمَّ انصَرَفُواْ صَرَفَ اللّهُ قُلُوبَهُم | سوره توبه آیه 127

بنابراین، قرآن در حجاب نیست و پرده ‏ای ندارد، ابهامی ندارد كه دیگران آیاتش را نفهمند، بلكه كافران و دنیا طلبانند كه در حجاب خودبینی گرفتارند و به همین جهت، نمی ‏توانند بیرون از خود را بفهمند و هر چه را كه با خودبینی و دنیاطلبی و لذّت ‏گرایی آنان نسازد، نمی ‏توانند آن را بفهمند. خدای سبحان درباره محرومان از تدبّر در قرآن می ‏فرماید:

أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا | سوره محمد آیه 24

یعنی چرا اینها درباره قرآن تدبّر نمی‏كنند. مگر بر قلوب آنان قفل های دل، زده شده است؟
معلوم می ‏شود دل هم قفل دارد و اگر دلی قفل شد، همانند چشم ای كه بسته باشد، نه توانایی دیدن نور را دارد و نه می‏تواند در پرتو آن نور چیزهای دیگر را ببیند. قرآن كریم برای فهم آیات خود، قلب باز و صدر مشروح را لازم می‏داند.

فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ | سوره انعام آیه 125

زیرا در متن قرآن پیچیدگی و ابهام نیست اگر مشكلی هست از ناحیه قابل یعنی قلب انسانهاست كه قفل و مانع دارد. خدای سبحان به رسول خود می‏فرماید به اینان بگو اگرچه من از جنبه نبوّتْ قرآن را دریافت كرده‏ ام، ولی در تلاوت و تفهیم كردن آن، از راه بحث و استدلال و تعقل و برهان و بیّنه با شما سخن می‏ گویم و اگر شما فطرت خود را دفن نكرده باشید و در گناهان غوطه ‏ور نشده باشید، می‏توانید با ایمان و عمل صالح، آیات الهی را به روشنی دریابید.

قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ
إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا
صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا | سوره کهف آیه 110

بگو من هم مثل شما بشرى هستم و[لى] به من وحى مى‏شود
كه خداى شما خدايى يگانه است پس هر كس به لقاى پروردگار خود
اميد دارد بايد به كار شايسته بپردازد و هيچ كس را در پرستش پروردگارش شريك نسازد.

وقتی قدم می زد تنها بود. حوصله اش سر می رفت.
100 تومان داد و یک بسه آدامس خرید. تمامی پیاده رو را سرگرم بود.

وقت اضافی که از حد گذشت تنهایی از حدی بالاتر می زد. حوصله اش هم سر می رفت.
100000 تومان داد و چه سیستمی که نخرید. به همین راحتی به تمام دنیا وصل شد.

این و آن را که باهم دید فکر کرد خیلی تنها مانده. دیگر حوصله اش سر رفته بود.
100000000 تومان داد و مقدماتش را خرید. نیمه ی گمشده اش را پیدا کرد.

حالا که دیگر خیالش از همه جا راحت شده بود، روی مبل لم داد و با کنترل، تلویزیون را روشن کرد:
«همراه اول، هیچ کس تنها نیست.»
تلویزیون را خاموش کرد. همه حرف از اول همین بود.

همراه اصلی که نباشد، همیشه تنها هستی.
یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ
ای همدم آنکه نیست همدمی برایش