[5/1] .. "نظم | آنچه همه دوست دارند ولی ..."
نویسنده: #استاد_دکتر_مرتضی_آقا_تهرانی
» برکات نظم:
به یقین نظم که محصول هدف مندی و آینده نگری انسان است، دارای برکات فردی و جمعی است. لازم است در اینجا پیرامون آثار و برکان آن سخن بگوییم:
الف) برکات فردی نظم | معتقدیم که هر کس زندگی خود را به زینت نظم بیاراید، این کار، برکاتی را به دنبال خواهد آورد که در اینجا به برخی از آنها اشاره ای گذرا خواهیم داشت:
1. پاسخ گویی به ندای عقل:
عمل به نظم، پاسخ گویی به ندای عقل است. تمام عقلای عالم بر این باورند که نظم در امور، کار ها را به سامان می رساند و سنت خداوند متعال نیز این گونه است که عالم هستی را بر این مبنا نگه داشته است.
2. عمل به وصیت حضرت علی علیه السلام:
علم به نظم، نوعی پاسخ گویی به وصیّت حضرت علی است، که به فرزندشان اشاره کرده و فرموده اند که این وصیت تنها به شما عزیزان نیست بلکه هر کس که این وصیت به دست او برسد شایسته است به این پیمان عمل کند. پس ما که خود را از موالیان آن سرور عزیز می دانیم جا دارد که این ندای به حق ایشان را پاسخی مثبت و بسزا دهیم و در واقع پاسخ به ندای آن حضرت، عمل به وظیفه است که توفیقش نصیب هر کسی نمی شود.
3. محترم شدن انسان:
خوشبختانه مردم عاقل، انسان های منظّم را می ستایند. شهید مطهری رحمت الله علیه در این باره فرموده است:« کسی که از لحاظ وقت، منظم است، در نظر دیگران، خودش و کارش محترم می گردد.»
دلیل این امر بسیار روشن است؛ چرا که انسان منظّم هرگز خلف وعده نمی کند و به هر کسی که قولی بهد، به موقع به آن عمل می کند. هرگز سر قرارها دیر حاضر نمی شود. همیشه طوری برنامه اش را تنظیم می کند که اگر شده زودتر برسد ولی دیر نکند. این وضعیت برای دیگران، هم مورد ستایش است و هم قابل الگو گیری. لذا انسان منظّم، هم محترم است و هم می تواند الگوی رفتاری خوبی برای دیگران باشد. به عنوان مثال همه می دانیم که نظم در زندگی حضرت امام خمینی رحمت الله علیه موج می زده، به طوری که حاج آقا ایروانی نقل می کند:
« در یکی از سفرهایمان به عراق، در صحن حضرت علی با عدّه ای از فضلا و طلاب و دانشمندان، بعد از نماز مغرب و عشا نشسته بودیم، وقتی صحبت تمام شد و آقایان خواستند بروند، ساعت را نگاه کردند، اختلاف ساعت پیش آمد و صحن حضرت امیر هم که ساعتش «غروب کوک» (ساعتی است که به هنگام غروب آفتاب، عقربه هایش روی دوازده گذاشته می شود.) بود، 2:30 را نشان می داد و ساعت آقایان هم با اختلاف پنج دقیقه و هفت دقیقه. در حین مذاکره بودیم که حضرت امام از درب قبله وارد صحن شدند و یکی از اساتید نجف که آنجا بود، گفت: ساعت هایتان را تنظیم کنید، الآن ساعت 2:30 است و الآن سیزده سال است که امام هر شب در همین ساعت قدم داخل صحن می گذارد، ورود امام خودش بهترین ساعت است.»
#ادامه_دارد...
منبع / پرتوی از خورشید، ص120، به نثل از حجة الاسلام و المسلمین ایروانی، پیام انقلاب، اسفند 1360.
